Category Archives: προσέγγιση
Η επίπλωση του υπερβολικού στιλ
Όταν η γυναίκα έκατσε στον καναπέ και της έδωσε ένα πεταχτό φιλί στο στόμα, λέγοντας ενθουσιασμένη μ’ έναν παιδικό τρόπο: Μα εγώ είμαι ερωτευμένη και με τους δυο σας! υπήρξε μια σπίθα στην ατμόσφαιρα. Το βράδυ στο στρώμα η αδελφή της ήταν σκεφτική, όμως τελικά με ρώτησε με το γεμάτο κατανόηση ύφος που έχουν οι […]
Ενας μπουφές που στο καπάκι του αντικατόπτριζε το φεγγάρι
Ενας μπουφές που στο καπάκι του αντικατόπτριζε το φεγγάρι, αντίκριζα τον ίσκιο της να μικραίνει και να χάνεται, και στα μάτια της το ετοιμοθάνατο άστρο έδυε. Κι εγώ έπαιρνα την αριστερή παμπάλαιη θέση μου στο στρώμα της ντίβας. Εκεί, στο ντιβάνι, την έβρισκε το πρωί ο ήλιος, που και στ’ όνομα της ακόμα έμοιαζε με […]
Σαλόνια που μας συναρπάζουν
Γυναίκες που λατρεύουν τα έπιπλα όπως είναι, κι άλλες τον καναπέ που έπλασε η φαντασία τους. Γυναίκες που φτιάχνουν σχέδια τραπεζιών στην ανδρική φαντασία με δηλώσεις, πρώτη μου φορά ένιωσα έτσι, σαν να θεωρούν υποχρέωση τους να προσφέρουν την καρέκλα τους. Γυναίκες που δίνονται τρελές και παλαβές κι ύστερα κάθονται αδιάφορα στον καναπέ τους. Γυναίκες […]
Έτσι ανταλλάσσαμε έπιπλα
Άφηνε το δικό μου κι έπαιρνε το δικό του. Έτσι ανταλλάσσαμε έπιπλα και έντυπο υλικό. Έβαλα λοιπόν το ξύλο να πάρει μια πρώτη βράση, το έσβησα με μπόλικο βερνίκι και μετά το έβαψα με πολλά χέρια, το πασπάλισα με σκόνη και τ’ άφησα να σιγοβράζει με την κάρτα. Στη συνέχεια πρόσθεσα τις καθαρισμένες πόρτες. Όλα […]
Η ελαφριά καρεκλα της γωνίας
Τα κατσαρά μαύρα μαλλιά της κατεβαίνουν με τέλειο κυματισμό και τονίζουν το σταρένιο της δέρμα, ίδιο με τη χλομάδα των γυναικών της Νότιας Μεσογείου, σε μέρη που δεν τα βλέπει ποτέ ο ήλιος. Τα τοξωτά φρύδια κι οι μακριές βλεφαρίδες της, μια νυχτερίδα. Τα μάτια της, δυο μαύρα επιπλα . Η ελαφριά καρεκλα της γωνίας […]
Το ξύλινο κουτί με το χαραγμένο κλειδί του κώδικα του σχεδίου
Τώρα πια όλα είναι ξεκάθαρα. Πολύ ξεκάθαρα. Το ήξερε. Κι ο επιπλοποιός το ήξερε όταν μου πέταξε το τσαλακωμένο αντίγραφο του σχεδίου του επίπλου. Είχα σχεδιάσει το έπιπλό μου. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή, σ’ εκείνο το ίδιο δωμάτιο που είχα κατασκευάσει τον μπουφέ, ένιωσα να με κοιτάζουν χιλιάδες μάτια, να με παρατηρούν χιλιάδες άνθρωποι και […]
